Wel of niet naar Kreta

  • Lo

    Kreta en dan met name Chersonissos is nou niet de plek in Griekenland waar ik snel naartoe zal gaan. Om te kijken of onze vooroordelen gegrond zijn gaan wij een weekje hierheen om deze omgeving te ontdekken en ik moet bekennen, het smaakt zeer zeker naar meer….

    Als we maandag aankomen bij ons hotel Sirens Beach pakken we gelijk onze koffers uit en lopen naar het Oude Malia. Wat een schattig Grieks uitziend dorpje. We drinken er iets en maken het plan voor de rest van de week.

    Dinsdag gaan we naar het Lasithi Plateau, maar eerst stoppen we in Malia om de begraafplaats te bezoeken. Het ziet er mooi onderhouden uit. Hierna gaan we op weg en rijden we door het dorpje Krasi waar we uit de berg water zien stromen dat wordt opgevangen in stenen bakken. We stoppen en bij toeval zien we een 2015 jaar oude Plataan. Een bijzonder mooi gezicht. Bij het Plateau aangekomen gaan we naar de Diktri Grot. Hier is Zeus geboren. Een hele klim, maar zeer zeker de moeite waard!

    Op woensdag hebben we een afspraak in Elounda met Victor Zorbas. We gaan mee met zijn tour om de waarheid over leprozen eiland Spinalonga en de gezonken stad Elous te horen. Onderweg zien we de Kri Kri geiten en de resten van originele windmolens. Een indrukwekkende middag die afgesloten wordt in het mooiste kerkje van Kreta. Eenmaal bij het hotel gaan we nog even zonnen op het warme strand en sluiten de dag af bij de poolbar.

    Bij het museum Lychnostatis in Hersonissos worden we hartelijk ontvangen en uitgenodigd om mee te lopen met een rondleiding. Wat een bijzonder museum en een mooie verhalen. Hierna gaan we de dorpjes Koutouloufari, Piskopiano en The Old Villa Hersonissos bezoeken. We nemen een frappe op de mooie terras met druiventrossen als dak en uitzicht op de turkooizen zee.

    De wekker gaat om 04.30 uur. We gaan vandaag de indrukwekkende Samariakloof lopen. Deze kloof ontstond 14 miljoen jaar geleden door verschuivingen in de aardkorst. Hij is 18 km lang en we dalen af naar de bodem van de kloof. Onderweg vullen we onze flessen met koel bergwater en lopen langs een riviertje, over witte rotsen naar het einde van de kloof. Hier wacht ons een verfrissende duik in de Libische Zee. Moe maar voldaan komen we om 23.00 uur bij ons hotel terug.

    Na de zware tocht gisteren gaan we vandaag ontspannen op het onbewoonde Chrissi Eiland. Vanuit Ierapetra varen we naar dit eiland dat eruit ziet als een bounty eiland. Kristalhelder zeewater, natuurlijke zoutbronnen, fossielenrotsen en het laatste Cederbos van Europa. Dit is uniek!

    De laatste dag alweer! We nemen afscheid van dit mooie Kreta, maar niet voor altijd want wij komen zeker terug!

  • Annieta

    Leuk verslag!!En zo zie je maar weer,er is genoeg te zien en te beleven!

    En het vooroordeel over deze omgeving is dus niet uitgekomen?

  • W.

    Ze zijn dan ook bijna elke dag een flink stuk weggreden van Hersonissos. :)

  • Arthur

    Gelukkig wel @Wil, maar de dag die je kwijt bent met de toer van victor en naar chrissi eiland kun je toch beter besteden.

  • egbert

    Lo,mooi om jouw herinneringen te lezen.Omdat de 1e en laatste zin in jouw verhaal boekdelen spreken (“smaakt naar meer”en “wij komen zeker terug”) raad ik je aan om de volgende keer af te wijken van de toeristische routes en plekken. Een beetje in de lijn van Arthur, kijk en vooral onderneem wat verder op dit schitterende eiland want de natuur,de dorpjes, is “mooi voor degenen die het willen zien”.

    Op het prikbord zijn genoeg lezers te vinden die je daarbij een richting kunnen geven. Weg van de toeristische plekken, op soms nog vrij onbedorven plaatsen in een prachtige natuur. Zelf heb ik elke dag uitzicht op Chrissi,dat toeristische eilandje onder Ierápetra. In de zomer hordes toeristen, met concurrende boten overgezet van Ierápetra naar Chrissi om massaal tussen de vervuiling en de (verboden) taverne een aantal uren te bivakkeren. Toeristisch en commercieel gezien natuurlijk op het verlanglijstje van de toerist, maar zelf vind ik het zonde van de tijd (zie Arthur).

    Kom alsjeblieft terug naar Kreta en geniet.

  • Baukje Vrij

    Altijd weer leuk om te enthousiaste ervaringen van Kreta-gangers te lezen. 14 jaar geleden waren we voor het eerst op Kretra, in Gouves en hebben toen ook Spinalonga bezocht, geprobeerd de grot van Zeus te zien, maar we waren er te laat, de Samariakloof gelopen (wat vroeg op als je vanaf het oosten vertrekt!), maar onze buren hadden een heerlijk voetenbadje klaar staan. In een klein dorpje bij Gouves (ik geloof Orino) zagen we twee oudjes op een bankje zitten: de vrouw had een oud verfrommeld boekje in de hand en las hardop, de man naast haar luisterde ademloos toe. Ook wij hebben veel kleine doprjes bezocht en hebben genoten.

    De jaren daarna kwamen we ieder jaar in mei en september weer terug om nog meer van het mooie eiland te zien en sinds 3 jaar wonen en werken we hier… het kan verkeren!!!

    Alvast veel voorpret gewesnt bij de voorbereidingen voor de volgende keer

  • louise.vliegenthart@denhaag.nl

    Leuk jullie reacties! Zo zie maar, iedereen heeft een andere smaak.

  • louisevlieg@telfort.nl

    Bedankt voor jullie reacties! Zo zie je maar dat iedereen een andere smaak heeft. Gelukkig maar anders zaten we masaal op hetzelfde plekje met z'n allen…. :)

  • stef

    Vraagje voor Lo

    Wat ik niet begrijp In alle boekjes staat dat de Samariakloof pas geopend is vanaf eind april. Hoezo kunnen jullie daar dan toegang hebben cq- lopen in februari

    En waar moet je dan mee rekening houden.

  • SophiaBreda

    Ik vraag mij af of je er in ferbruari wel in kan, zover ik weet staat (een deel) van de kloof dan onder water.